Żylaki małej miednicy u kobiet charakteryzują się wzrostem średnicy i zachęt. Najczęściej ten stan wiąże się z upośledzonymi zaworami żylnymi. Pomimo wystarczająco wysokiej częstości występowania choroba ta rzadko jest diagnozowana.
Wynika to z różnorodności objawów, których głównym jest zawsze zespół bólu. Jest charakterystyczny dla patologii ginekologicznych, neurologicznych, przewodu pokarmowego. Czasami VRVMT jest ukryte jako choroby układu mięśniowo-szkieletowego w szczególności, zgodnie z zespołem Roosera i artrozy stawów biodrowych.
Opis i powody
Wydłużone żyły w miednicy nie zawsze są wizualizowane, ponieważ często znajdują się głęboko pod skórą. Jest to jeden z powodów złożoności diagnozy. W przypadku VRVMT elastyczność i ton żył zmniejszają się, krew krąży gorzej i zaczyna stagnować. W wyniku zablokowania i wzdęcia żył powstaje przeszkoda dla odpływu krwi.
Mechanizm BRVMT opiera się na awarii żył jajnika, dlatego krew przepływa z powrotem i występuje refluks. Prowadzi to do wzrostu ciśnienia dożylnego i stagnacji krwi, a także do tworzenia dodatkowych kół krążenia krwi - zabezpieczeń.
Najważniejszym czynnikiem początkowym jest dysplazja - niedorozwój tkanki łącznej, który jest w przybliżeniu w jednej trzeciej populacji. Dyplazja jest wadą wrodzoną, w której zmniejsza się poziom kolagenu niezbędny do siły naczyń.
W okresie po menopauzie zmniejsza się nasilenie żylaków, co wskazuje na teorię wpływu hormonalnego na stan żył.
Znacząco osłabia ton układu żylnego jest zdolny do progesteronu - żeńskiego hormonu płciowego, który nazywa się również „hormonem ciąży”. Z jednej strony zmniejsza ton macicy, zapobiegając w ten sposób poronienia, a z drugiej osłabia ściany naczyń krwionośnych i powoduje ich ekspansję. Sytuacja pogarsza się wraz ze wzrostem macicy, która coraz bardziej naciska na duże żyły i wywołuje tworzenie ścieżek obejściowych przepływu krwi, zabezpieczeń. Dlatego VRVMT jest bardzo powszechne podczas ciąży.
Czynniki zwiększonego ryzyka rozwoju żylaków obejmują:
- zbyt wysoka lub, odwrotnie, niewystarczająca aktywność fizyczna;
- wiele;
- wielokrotne lub złożone narodziny;
- Choroby ginekologiczne - endometrioza, mioma itp.;
- Długoterminowe spożycie hormonów steroidowych, w tym środków antykoncepcyjnych.
Typy i stopnie
Żylaki w miednicy są dwóch typów. Pierwszy typ nazywa się żylakami sromu i krocza, drugim - zespołem mniny żylnej miednicy. Oba typy mogą rozwijać się w izolacji lub łączyć się ze sobą, co zdarza się najczęściej. Kobiety w ciąży stoją przed uszkodzeniem żył sromowych, które w ponad 91% przypadków przechodzi niezależnie po porodzie.
VRVMT jest również klasyfikowane według pochodzenia i lokalizacji. Według pochodzenia żylaki są podzielone na pierwotne i wtórne. Pierwotne żylaki rozwijają się z powodu niewydolności zaworów żylnych. Ciąża staje się jej wyzwalaczem. Wtórne żylaki są spowodowane chorobami systemowymi.
Zgodnie z lokalizacją VRVMT jest to całkowite, gdy wszystkie żyły miednicy są dotknięte i przez częściowe, które wpływają na selektywnie jedną lub więcej żył. W zależności od średnicy żył wyróżnia się 3 stopnie nasilenia:
- 1 łyżka. - do ½ cm;
- 2 łyżki. - 0,6 - 1 cm;
- 3 łyżki. - Ponad 1 cm.
Objawy
Objawy żylaków obejmują:
- bolesne pękanie i ciężkość w dolnym brzuchu;
- wzrost liczby rozładowania;
- różne naruszenia oddawania moczu;
- Szybkie przyrost masy ciała jest już na początku ciąży.
Bóstwo z reguły wzrasta po stosunku seksualnym, hipotermii, długim chodzeniu lub staniu. Z uszkodzeniem żył powierzchniowych, żył i niebieskawo-czerwonej siatki naczyniowej mogą pojawiać się na genitaliach i na górze bioder.
Często objawy żylaków przypominają zapalenie pęcherza moczowego: ostro bolesne oddawanie moczu w małych porcjach.
Bliżej końca ciąży może pojawić się spalanie i obrzęk na genitaliach. Podobny objaw wymaga szczególnej uwagi, ponieważ rozwój stanu zapalnego lub pęknięcia żył, które mogą prowadzić do ciężkiego krwawienia, nie jest wykluczone.
Co to jest niebezpieczny VRVMT
Żylaki mogą dawać kilka powikłań, które stanowią zagrożenie dla życia. Przede wszystkim jest to zakrzepowe lub zakrzepowo -zatorowe - zapalenie rozszerzonych żył, co prowadzi do tworzenia skrzepów krwi. Jeśli skrzep krwi - skrzep krwi - zatyka naczynie, dopływ krwi do łożyska zostanie zablokowany. Wynikiem zablokowania będzie niewydolność płodowa i niedotlenienie płodu.
Kolejnym poważnym powikłaniem jest zagrożenie poronieniem i przedwczesnym porodem z powodu naruszenia krążenia krwi.
Ze względu na rozszerzone żyły lekarze mogą zabraniać porodu w naturalny sposób, aby zminimalizować ryzyko pęknięcia żył, groźnego krwawienia wewnętrznego lub macicy.
Leczenie
U kobiet w ciąży terapia lekarska ogranicza się do przyjmowania flebotoniki i leków przeciwbrzeżowych. Przy wyraźnych bólach dozwolone jest użycie funduszy z grupy niestaroidalnych przeciwzapalnych (NLPZ). Jeśli istnieje groźba głodu tlenu dziecka, leczenie przeprowadza się w szpitalu przy użyciu preparatów przeciwwoksji.
Począwszy od czwartego miesiąca, możesz wykonać operację flebosklelizowania, podczas której w dotkniętych żyłach wprowadza się agent Venosclerus. Wpływ procedury jest oceniany po 7 dniach, jeśli to konieczne, jest powtarzany. Przez cały tydzień po zabiegu konieczne jest noszenie pościel kompresji. Możesz osiągnąć inwolucję żył w jednej sesji, ale częściej musisz przeprowadzić procedury 3-4 flebosklerozy.
Zespół trwałego bólu i duża średnica zaawansowanych żył przekraczających 1 cm jest wskazaniem do interwencji chirurgicznej. Można go przeprowadzić dopiero w pierwszym 2 trymestrze ciąży z delikatnymi metodami krzepnięcia fali laserowej lub radiowej. Jeśli VRVMT jest spowodowane retroflekcją macicy, chirurgia plastyczna jest przeprowadzana na więzadłach macicy.
Lekarze doradzają kobietom w ciąży z zdiagnozowanymi żylnicami małej miednicy i wykonują ćwiczenia zapobiegające stagnacji krwi w miednicy. Noszenie bandażu kompresyjnego i diety pomogą spowolnić postęp VRVMT.
Menu powinno być wykonane w taki sposób, że zawiera głównie żywność roślinną, a także fermentowane produkty mleczne i zbóż w wystarczającej ilości.
Dobry efekt daje wznoszący się kontrast lub prysznic krocza. Podczas zabiegu kobieta siedzi na specjalnym siedzeniu w postaci pierścienia, woda jest dostarczana od dołu i skierowana do krocza. Czas trwania procedury wynosi 3-5 minut, przebieg leczenia obejmuje od 15 do 20 sesji.
Zapobieganie rozwojowi i postępowi żylaków jest głównie redukowane do optymalizacji aktywności motorycznej i odżywiania. Najważniejsze jest wykluczenie długoterminowych obciążeń statycznych i dynamicznych, a także dostosowanie diety, wprowadzenie większej liczby owoców i warzyw do diety. W początkowych stadiach żylaków, terapii ćwiczeń i gimnastyki oddechowej, noszenia produktów kompresyjnych z dzianiny.